Czy Ukraińcy zatrudnieni na terenie Polski zobowiązani są rozliczać się z uzyskanych dochodów na terenie naszego kraju? Jakie obowiązki podatkowe na nich spoczywają? O czym powinni pamiętać cudzoziemcy zatrudniający się w Polsce?
Z zasady cudzoziemiec, ubiegający się o pracę w Polsce powinien mieć odpowiednie zezwolenie. Takie dokumenty wydawane są przez właściwych wojewodów. Dopiero po uzyskaniu zezwolenia na pracę można zatrudnić się, czy to na podstawie umowy o pracę, czy też umowy zlecenia, o dzieło itd. Istnieje jednak możliwość uzyskania zatrudnienia w tzw. trybie uproszczonym – dotyczy to na przykład Ukraińców. W ich przypadku, osoby zamierzające dać im zatrudnienie, powinny złożyć w urzędzie pracy tylko odpowiednie oświadczenie.
Ze względu zarówno na różne formy zatrudnienia, jak i możliwość samozatrudnienia, odróżnia się sytuacje, w których Ukraińcy prowadzą na terenie Polski własną działalność gospodarczą, od sytuacji, w których zatrudniani są na podstawie umów cywilnoprawnych u osób fizycznych prowadzących albo nieprowadzących własnej działalności. W tym ostatnim przypadku formalności związane z odprowadzeniem stosownego podatku spoczywają na podatniku, jako że osoba zatrudniająca nie posiada w myśl obowiązujących przepisów statusu płatnika. Tylko płatnicy zobligowani są do naliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują przychód, między innymi, ze stosunku pracy.
Zatrudnianie na podstawie umowy o pracę oznacza więcej obowiązków, tak po stronie zatrudniającego, jak i zatrudnianego cudzoziemca. W przypadku umów zlecenia i innych umów cywilnoprawnych istotne jest ustalenie, czy cudzoziemiec jest polskim rezydentem podatkowym, czy też nie. W tej ostatniej opcji będzie on podlegał obowiązkowi podatkowemu w swojej ojczyźnie.
Zarówno w przypadku dochodów uzyskanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jak i tych pochodzących z tytułu umowy o pracę i umów cywilnoprawnych, Ukrainiec zatrudniony w Polsce zobowiązany jest rozliczać się na terenie naszego kraju, o ile posiada status rezydenta podatkowego. Kwestie te reguluje lokalne prawo podatkowe, które stwierdza, na podstawie jakich kryteriów ustala się miejsce rezydencji podatkowej. Rozliczenie podatkowe za dany rok odbywa się za pośrednictwem zeznania podatkowego PIT-36 – w deklaracji należy wykazać uzyskane przychody i opodatkować je według obowiązującej skali podatkowej. Tak, jak Polacy, tak i PIT Ukraińca składamy do 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym, chyba że zamierzają opuścić kraj przed upływem tego terminu – wówczas powinni rozliczyć się przed wyjazdem.
Jeśli obywatel Ukrainy nie posiada statusu rezydenta podatkowego w Polsce, a uzyskany dochód pochodził z tzw. innej działalności zarobkowej, na przykład z tytułu umowy cywilnoprawnej, może on rozliczyć się tylko na Ukrainie. Dzięki zawartej umowie ukraińsko-polskiej, jest on zwolniony z podwójnego opodatkowania.